گلپونه ها یاداشت های تلخ نویس آرزوی من آرزوی توست.امید من امید توست.نمیدانم به من چگونه می اندیشی, درونم یکپارچه آتش است آتش عشق تو برای همیشه در قلب من زبانه میکشد و لحظه به لحظه علاقه ام به تو بیشتر میشود .کلمات ناقص تر از آنند که بتوانند آینه ی دل من گردند.من از دوستی با تو از عشق ورزیدن به تو بزرگترین سود ها را برده ام. من در این دنیای فانی و بی رحم محبت را در وجود تو جستم,محبت را از نگاه تو خواندم و از سخنانت آن را بوئیدم و به تو پناه آوردم پس ای فرشته عشق و مهر وقتی با تو باشم از مصاحبت با تو از گفتار شیرین تو از اخلاق دلپذیر تو بهره مند میشوم و هنگامی که از تو دورم در عالم اندیشه و خیال دیوانه تو ام . شب و روز را با تو و اندیشه تو میگذرانم به خاطر تو زندگی میکنم و در عشق تو ثابت قدم و پایدارم. تو را دوست دارم زیرا در تو بسیاری از خوشبختی های جهان را جمع میبینم.در صورت تو مظهر جمال زیبای محبت را مشاهده مینمایم.ای کاش میتوانستیم از این دوران کوتاه وزود گذر به سعادت جاودانی برسیم.زندگی و هستی چون برق آسمانی ظاهر و برای لحظه ی کوتاهی چشم ما را خیره کرد و سپس برای همیشه ما را در تاریکی ابدی و ظلمت جاودانی باقی میگذارد .آنچه در سینه دارم در این جمله تمام نمیشود چه کنم که برای ابراز عطش دل همین جمله ها را داریم و تو آن را بپذیر.دوستت دارم.تویی بهترینم صمیمی ترینم نظرات شما عزیزان:
|
||
نویسندگان
پیوندها
آخرین مطالب
|
||
![]() |